İSTANBUL EFSANELERİ - LALE SAVAŞÇILARI TAM ÇÖZÜM - 1

         İstanbul Efsaneleri... Sadece ilk bölümü Lale Savaşçıları ile dünyamıza girebilmiş, bir girip bir daha çıkmamış efsane türk oyunudur. Bunun masa oyunu da varmış, yeni öğrendim, ama ben gözümü onun PC versiyonuyla 1996'da açtım. benim için herşeyiyle olağanüstüdür; yaklaşık 50 kez bitirmişliğim var (abartmıyorum) ve inadına her seferinde her yeri tekrar tekrar dolaşırım, izbe ve kuytu yerleri tekrar keşfederim. Yıllar sonra oynadığımda bile Otopark'tan 2 dakika içinde ezbere çıkabilecek kadar bilinçaltıma kazınmıştır bu oyun. Ara videolar, dönemin semtlerini anlattığı için izlenebilir, semtlerin bazıları ise asıl yerlerinden farklı noktalara konmuş haritada, fakat ne gam! Hiç de sıkıntı yaratmaz bunlar. Öncelikle 4 kişilik ekibimizi yaratmakta kullanabileceğimiz ırkları, ardından oyun boyunca sıtkımızı sıyıracak rakip ırkları, ardından semtleri, sonra silahları, sonra vecizeleri tek tek anlatacağım, sonra da ayrı bir incelemede en dip detayı keşfedilmiş vaziyette tam çözüm yazacağım, oysa işsiz falan da değilim; lakin bu, bu oyuna vefa borcumdur.

            Öncelikle bilinmesi gereken, karşınızda tarihin en sıcak, en tanıdık, en samimi, en basit, en rahat ve de en güzel frp (fantastik kurgu) oyununun olduğudur. Ülkemizin en önemli alamet-i farikası olmaya namzettir. Her güzel şey gibi, o da bu ülkede cezasız kalmamıştır.

           Efendim, bu oyunda da, klasik fantastik oyunlarda olduğu gibi silahlar kullanıyoruz, ama, kılıçartıbeş’i bir kenara koyarsak, çok daha bizden ve komik silahlar bunlar: misal, tebeşir, çatal, daş, şişe, zopa, tornavida, levye, kazma, lale, levrek, sapan, çötek yani çöp tenekesi kapağı, ve tüftüf gibi. Sonra, zırh yerine, fanila, yün yelek, oduncu göyneği, ekose ceket, megadeth tişörtü ve deryjacket giyiyoruz. Bunların enhanced yani geliştirilmiş halleri (tebeşir +2, fanila +1 falan gibi) bazı yerlerde mevcut, göz atmak lazım köşeye bucağa.

          Asıl güzel ve bizden olan noktaya gelirsek, klasik frp’lerdeki spell, yani büyü, burada ‘vecize’, nam-ı diğer ‘küfür’ olarak çıkıyor önümüze, ve deyimler sizi kırıp geçiriyor (misal: lale, üzüm, anten, allah belanızı versin, gel babana, de get, şerefsizler, vb.). Oradaki mana/domain ise bizi burada damak/dağarcık şeklinde selamlıyor. Bunlar, saldırı ve savunma için; ister savaşta, ister hemen evvelinde bunları kuşanabiliyoruz (savaştan evvel, boost yapan yani bizim belli özelliklerimizi muvakkaten arttıran, coşturan cinsten olanları ve savunma vecizelerini dillendirebiliyoruz sadece).

           İstanbul’un yarısını geziyoruz, olmaz tiplerle düşüp kalkıyoruz, at hırsızlarıyla aşık atıyoruz, felan falan, ama çok eğleniyoruz bea! Kamp yapıp şifa buluyoruz, ama acıkıyoruz ve doğruca Yimmekçi’ye koşuyoruz, silahçılardan silah kuşanıp, Beyazıt’taki Küfürbazlar ve Vecizeperverler derneği, Beşiktaş şarapçıları ve Mecidiyeköy varoşlarından küfür öğrenip, Gerekli Şeyler şubelerinden ise bilumum ilginç gıda ve içecek ile ihya oluyoruz. İncelemeye önce, ırklardan başlayalım. İlk sırada, ekibi yaratırken kullanabileceğimiz ırklar (öyle artırıp eksiltme usulüyle değil, zar atıp her seferinde yeni baştan değiştirmek suretiyle rastgele belirleniyor özellikleri, bu da oyunu zevkli hale getiriyor çünkü hiçbir karakteriniz bir diğerinin tıpatıp aynısı olamaz, tıpkı, insanlar gibi. Sürprizler diz boyu anlayacağınız) var:

IRKLAR:

İnsan: Klasik frp'lerdeki human ırkına tekabül eden, akarı kokarı olmayan, ön plana çıkan bir özelliği olmayan, ama herhangi mühim bir handikapı da olmayan, mühim bir avantajı da bulunmayan bir karakterdir. Çok komple bir cins sayılabilir, çok fazla şey beklememek lazım, ama en zayıf halkanız da olmaz katiyen. Hemen her tür silah, bu adamların favori silahı olabilir, geniş bir yelpaze var, ama o silahları en iyi kullananlar hiçbir zaman bu ırktan olmaz, söylemesi.

Öğrenci: Dayanıklılığı çok aşağılarda, fakat çevikliği ve vuruş olasılığı (yani ıska geçmeme ihtimali) üst düzeyde bir ırktır. Damakları çok derin değildir, vuruş güçleri de kral sayılmaz, vecize dayanıklılığı da ortalamanın altındadır (en azından çoğu ırka karşı). Takımın vur-kaç combo'cusu olarak ileri sürebilirsiniz, ama ana savaşçı olmak için biraz zayıf. Halfling'e karşılık gelen bu ırkın en baba silahı t-cetvel'dir, kısa zopa veya zopa da kullanabilirler genelde.

Öğretmen: Medar-ı iftihar ırkımız. Bence, olmazsa olmazımız. Hemen her bakımdan muazzamdır, ayakta kalan son adamımız olur, gücü ve dayanıklılığı ve dağarcığı had safhada denilebilir, çok çevik değildir ama zırhını/müdafaasını deşmek de kolay değildir. Gerçekte, barbarian ırkı ile kırmalanmış orc gibi görünür, lakin ayrıyeten, spellcasting’i yani küfürbazlığı da yüksektir. Bu karakterlerin tercih ettiği favori silah (preferred weapon), proficient olduğu yani yatkın olduğu silahlar arasından gelir muhakkak; onlar da tebeşir, kısa zopa, cetvel ve galvanometre gibi silahlardır. Hareket hakkı, bilhassa giyecekleri muhafaza eşyaları ve silahlar uyarınca az kalabilir, ama 'Koşun lan koşuun!' vecizesi başka neye yarayacaktır ki? Kodu mu oturturlar evelallah. Küfre de dayanıklıdırlar, akildirler.

Maganda: Bu ırkın aslen tekabül ettiği frp ırkını söylemek bana kolay gelmiyor, ama bu adamlar, cücelerle karışmış aasimar human gibiler; müdafaada zayıf, dayanıksız, ama saldırıda bir vurup pir vuran, ha bir de babalar gibi damağa sahip ahşap tabiatlı tiplerden ibaretler. Vecizeleri sağlam oturttukları gibi, küfre karşı aynı oranda da dayanıksızdırlar, çünkü batıl itikatları had safhadadır. Bu adamlar, kırık şişe, terlik, taş, fıstık, tornavida, ingiliz anahtarı, fransız anahtarı, çatal gibi az zarar veren ama seri vuruşlara müsait ve hızlı silahları tercih ederler genelde ve hantallıklarını böylece örtmeye çalışırlar. Ya da alırlar ellerine bir levye veya kazma ve her iki tarafı da bilinmeyen bir kadere doğru itelerler. Ekipte tercih edilesi bir karakter, ama muhakkak öğretmen veya lavukla dengeleyin ve tek bir adet seçin.

Lavuk: Anti-maganda olan entel ırkımız. Uzun incedirler, narin ve hassas, ancak çevik, keskin gözlü ve iyi isabetçidirler, attıklarını vurabilirler, iyi kullanırlar menzilli silahları (yani aynı elf). Şişe, yıldız tornavida, bilumum anahtar, lale gibi silahları, sapanı, daşı gönülden severler. Belli başlı küfürleri edecek kadar güzel damakları vardır ve zekâ had safhada olduğu için küfürlerden pek etkilenmezler. Bu oyunda level atlama diye bir müessese olmadığından, savaş tecrübesi ve genel tecrübe konusunda fark atıyor olmaları ve ekibin akıllısı olabilmeleri mühimdir. Yani sizi vecizesel savaşlarda yüzüstü bırakma ihtimalleri giderek azalır, azalarak biter.

Memur: Sâfi cüce ırkı desem değil, daha çok gnome bunlar bence, çünkü dayanıklılık hayvanlar gibi, ama vuruş gücü buna kıyasen zayıf. Tank olmaya değil belki ama darbeleri alacak kalkan karakter olup ön saflara sürülmeye namzettir. Ekibin Trabzon Vakfıkebir Ekmeği bunlardır kısacası. Levrek, mezura, terlik, zopa gibi gayet tuhaf aygıtları ustalıkla kullanabilir, veya levyeye geçiş yapabilirler. Damakları ortalama gelir, geliştirseniz de olumsuz bir fark şeklinde o kısırlık kendini belli eder - yani demem o ki, küfrü edecek damak vardır, ama o küfrü oturtturacak zekâları yoktur, ettikleri küfür işe yaramayabilir çoğu zaman. Ekipte ancak Öğretmen yoksa almanızı tavsiye ederim. Küfre o kadar da dayanaklı olamadıkları yerler gördüm.

İrospa: Karşınızda çok sık görmek istemeyeceğiniz ırklardan biri, ama sizin ellerinizde o kadar da ölümcül olmadığını görmek hayal kırıklığı yaratıyor. Ayaklı argo sözlüğü sahiden de; damakları ve küfrü oturtma ihtimalleri yüksek, vecizeye gayet dayanıklı (yüzsüz ve çirkef), çevik, atik ve kurnaz bir karakter ırkıdır; drow kadını diyebiliriz kendisi için. Sivri taş ve çötek diyorum, veya lale ile çötek diyorum, fiziksel dövüşten de sakının diyorum, bu karakter daha ziyade efsuni alanların kadını (Ha, erkek irospa yapılamıyor oluşu ayrıca enteresan).

Siliconian: Bunlar pek çok oyundaki half-elf ırkı gibi, çok iğreti ama bir o kadar da elzem bir kitle. Gereksiz bilumum konuda bilgi sahibi, gececi, soyutlanmış bir karakter, o yüzden deneyimi ve küfre dayanıklılığı az; buna karşın menzilli silahların piri üstadı tüftüf ve türevlerini favori silah belleyen ve de başka bir favori silahı olmayan tek ırk. Bu yüzden seçmek gerekebilir, bu oyunda Tüftüf + 4'ü akıllıca kullanmak önemlidir zira. Damakta, isabette (tüftüf hariç) veya yakın dövüşte çok şey beklemeyin, baba düşmanlara karşı uzun mesafe takılın, faydasını görün. Yok yahu, damakta fena değiller aslında. Ha bir de muhakkak bir yerden bulun buluşturun bir Megadeth tişörtü giydirin bunlara ki korumaları ve çeviklikleri aynı anda artsın.

RAKİP IRKLAR:

Hayvansılar:

Köpek: Mecidiyeköy'de (otoparkta, ilk rakip olarak) ve Ümraniye'de karşımıza çıkar. Ortalamanın altında güçtedir, Ümraniye'ye gelesiye dek zaten hayvani derecede gücünüz artacağı için size sıkıntı çıkaramazlar. 5. en güçlü hayvansıdır.

Yarasa: Fare ile beraber çıkarlar meydanlara genelde, çok sayıda çıkarlar, can acıtmazlar ama oyundan bayarsınız. Bilhassa Eminönü'nde Yeni Camii'de ve Topkapı Sarayı'nda, sonra da her tür lağım ve izbe yerde rastlarsınız onlara, yenmesi uzun sürer çünkü nicelik olarak fazladırlar. Yine de güçsüzdürler Allah'tan.

Fare: Yarasanın ekürisi. Ondan bir tık daha güçsüz denilebilir, ama kalan özellikleri aynı.

Balgam: Sırf Kadıköy'de karşınıza çıkıyorlar, en azından bir kez kapışıyorsunuz, fakat çok baş ağrıtmıyorlar. Yani, en fazla, bir afakan kadar.

Kuş: Geldik 4. en güçlü hayvansıya. Yeni Camii'de can sıkacaklar, Ortaköy'de kolay lokmalar, sonra da müteffik olarak Leş Kargaların archenemyleri, ezeli düşmanları namıyla katkı sağlıyorlar size. Deryjacket giyen kişi, onlara karşı ömür boyu bağışıktır, ama kalanı dikkat etsin, çünkü topluca geldiklerinde, o combo vuruşları sorun çıkartabilir.

Örümcek Böcüğü: En güçsüz hayvanımsı. Öldürmesi kolay, bahse değmez. Çok kalabalık gelmezler şükür ki.

Afakan: 3. en güçlü hayvanımsı. Neyin nesidir diye bakmayın öyle; adama afakanlar basar bazen, bunlar da o terimin vücut bulmuş halleri. Saçma sapan, suratlı ve sakallı solucanımsılar bunlar, 1-6 puan kadar yaşam puanları var, abeslik derecesinde fazla bir miktarda baş ağrıtabilirler. Aksi gibi menzillileri isabet ettirtmek de zor bunlara. Dikkatli olun.

Ayı: 2. en güçlü hayvanat(!). Harbiden çok dayanıklı ve yaşam puanı 30'a yakın olabiliyor. İyi de vuruyor terbiyesiz. Allah'tan fıstık atınca biraz uyuyakalıyor da, balayınız şenleniyor. Bir tek Ümraniye'de var; kendinize, seri saydırışlarınıza itimadınız yoksa yakınına gelmeyin.

Dev Örümcek: En güçlü, daha doğrusu en tehlikeli hayvanımsı. Tüm oyundaki en tehlikeli yaratık dense yeridir. 1-4 adet gelebilirler karşınıza, ne yaparsanız yapın yakın dövüşmeyin, yakınından da geçmeyin çünkü refleks vuruşları da ölümcül; bunlar dayanıklı ve dokunuşu zehirli haşaratlar, bunların vurmaları ile öldürmeleri bir olur, ölen karakterler kamp yapınca iyileşecek şekilde bayılmaz, harbi ölürler ve Havalı Mehtap'tan başkası canlandıramaz onları. Beyazıt'taki gizli geçitte ve her tür lağım ve kanalizasyonda pür dikkat kaçın bunlardan.

Belediye Dragonu: Hayvanımsı mı denir, ne denir bilmiyorum buna; gelgelelim, olağanın çok daha üzerinde, kelplerden bile kat kat güçlü, bir tek Şeyh Cehalet'in yanında ılımlı kalabilecek ve çok şükür ki, tek bir sefer karşılaştığımız bir yaratık bu. Saydırmayı, combo vuruşları falan denemeyin, aşırı derecede yüksek yaşam puanı var, dokunuşu aynen dev örümcek, menzillide de kolay değil işiniz, o yüzden en tatlısı, Şeyh Cehalet'te yapamayacağınızı yapıp, işinizi küfürle halletmek. Bu tipe karşı “de get - zıkkımın kökünü ye - sena öl!” üçlüsünden birini gömdürün hemen, ve yolunuza rahaatça devam edin. O da benzer küfürleri edebiliyor, şakası yok, bilesiniz.

İnsanımsılar:

Bu rezillere tam insan demek zor tabi.

Hırgız: En kalabalık tümeniyle Sarıyer'de kapıştığımız, ama Eminönü'nde de Beyazıt'ta da sağ olsun bizleri yalnız bırakmayabilen, Gubarak Necati’ye mürit, ortalama üzeri bir ırktır. Şişe, mezura, yün yelek gibi edevatlar taşırlar, size karşı damak kullanmazlar, ama tam ele geçirmelik tiplerdir, sizin ellerinizde can bulan o küfürler can da yakacaktır. Fazla oyalanmayın, etrafınızı sarmaya meraklıdırlar ve kolay lokma olmazlar o vakit.

Dadaş: Kadıköy'e hasredilmiş bir ırktır, Haşmet Maap'ın ordusu. Mımçaka ile dalarlar, Hırgızlar'dan daha dayanıksız ama daha kuvvetlidirler, damakları da benzeşir. Bu tiplerle oyunun erken safhalarında karşılaşıyoruz 3-4 kez, o yüzden maceralardan sakına sakına dürmek lazım defterlerini. İsterseniz ele geçirin, faydalı olabilirler.

Karafatma: Seyyar küfür makinası. Yakın dövüşte hiçbir kıymeti yok orası kesin; uzak dövüşte de beş para etmezler, ve fakat dehşet vecize fabrikasıdırlar ve küfürleri can yakıcı olabilir, bunlar ‘Gel babana’ falan bilen tipler. Güçsüz ve dayanıksız olduklarından bir koyuşta öldürebilirsiniz, küfür harcamaya ancak sizden çok uzaktalarsa değerler.

Çembersakal: Karafatma'nın yancısı değil, yâreni diyebiliriz. Bir nebze daha iyiler yakın dövüşte, ama karafatma kadar aktif ve etkili sayılmazlar size karşı küfrederken. Yine de, küfür kullanmaktan çekinmedikleri için, evvelden öldürün, rahat edin.

Fanatik: Sofu ırkın (bunlar + Çembersakal ve Karafatma) tek dilsiz müridi ve aslında en güçlüsüdür. Diğerlerinden doğan yakın dövüşçü boşluğunu, Fanatik doldurur. Daha güçlü, dayanıklı, dayağa doymayan, damağı olmayan bir ırktır. Yakından dalaşmayı severler ve hasar verme ihtimalleri yüksektir, o yüzden uzak mesafeden veya sağlam silahşörlerinizle halledin. Kuşlara karşı ilaveten kuvvetlidirler, söylemesi.

Leş kargası: Bir tek Eminönü Yeni Camii’de kapışıyorsunuz (ne camiiymiş arkadaş!) ve kuşlar ile birbirlerinin panzehiri olan bu ırktan pek dert çekmiyorsunuz. Damak yok; yakından pek ıskalamasalar da az zarar veriyorlar. İyi birer kum torbası olabilirler vesselam.

Lavuk: Bildiğimiz insana en yakın iki ırktan biri. Yandaşken, müttefikken iyi, rakipken de fazla sorun yaratmıyorlar; damakları var aslında ama katiyen size karşı kullanmazlar, yakın dövüşte de vasatlar. Kalabalık gelmeleri dışında çekinilecek birşeyleri yok. Kralları Goşist İdris yanınıza bunlardan verince, önce dağarcıklarından faydalanmaya bakın. Söz açılmışken, Beyoğlu bu entellerle dolup taşar.

Maganda: İnsana en yakın diğer ırk. Affedersiniz ama, bunlar tam yavşak; size karşı kaplan kesilirler, ama iş harbi dövüşmeye gelince tırsarlar, (Faytırlardan bile). Deli Ücazet hariç, Nihilist Haydar’ın bu yandaşları, size kazma ile girişmeye meraklı, aslında dağarcığı iyi olan ama bu özelliğini size karşı hemen hiç kullanmayan, darbeye dayanıksız ama dövüşmeyi de bilen tiplerdir. 'Gel babana' ile ele geçirmesi zevklidir. Ortaköy, Eminönü, Beyoğlu, Sarıyer (size armağanları var orada, gidin görün) falan bunlarla kaynar.

İrospa: Yukarıda anlatıldığı gibi aslında; düşmanken, karafatmalara benzerler. Çirkefin tillahıdırlar. Birkaç tanesi bir araya gelince küfür manyağı ederler sizi, dikkat edin, etkili oldukları tek alandır bu. Çok sık karşınıza çıkmazlar, ama siz yine de Mecidiyeköy ve Eminönü’nde gece vakti bunlara bakar olun.

İpna: Hakkında pek birşey bildiğim söylenemez; iki kez karşılaştım bunlarla, o da bir tek Fatih’te oldu; oradaki bir savaşta 'Lan hipinelaar’ı savurduktan sonra etrafta giderken rastladım bu ırka. O zamana dek deli gibi güçlendiğim için bir çırpıda öldürmüş bulundum, ama genel olarak İrospalar'a benzediklerini söyleyebilirim. Mavi elbise ve sarı saç dışında bir özelliklerine vakıf değilim.

Faytır: Sihir yaratıkları üçlemesi var Sarıyer’de, bu da onların tek tehlikeli olanı. Bu üçlemedekilere vecize sökmüyor, ama Faytır hariç hiçbiri de canınızı yakamaz; yani onlarla, olması gerektiği gibi, hikayenin Sarıyer ayağını bitirirken karşılaşırsanız. İyi vurabilirler, ama ölürler çabucak yaa...

Kılerik: Rezillik. Pek vuramazlar size, önemleri de olmaz o yüzden. Üçlemenin ikinci tipi.

Meycik Yuzır: Üçlemenin en berbadı, en gereksizi. Bahse bile değmez, deşin dökün bağırsaklarını etrafa.

Dellenmiş Öğrenci: En başta, Beyazıt'ta varlar. Sonra kimi olmadık yerlerden de (yapımcıların tabiriyle köprü altı, soba kenarı, merdiven yanı, kule dibi, yırtık don vs.)  çıkabiliyorlar. Aslında Dellenmiş Öğretmenler ile kapışmak aslî görevleri, ama sizi görünce küsler barışıyor ve daha ulvi bir amaç için - size girişmek -  canlar bir oluyor. Sistemin dellendirdiği bu garibanlarda damak yok, batıl inanç çok fazla, sadece yakın mesafeden vuruyorlar, çevikler ama çok dayanıksızlar. Vuruş güçleri fena değil. Cesaretleri o kadar düşük ki, birkaçını hızla indirirseniz, kalanı 'teslim, teslim!' diye feragat ediyorlar savaştan.

Dellenmiş Öğretmen: Öğrencilere kıyasen daha dayanıklı, daha güçlü ve sağlıklılar, ayrıca batıl inançları daha az ve zekaları daha fazla. Buna karşın çok çevik değiller, hızlı da değiller, damakları da yok - ama tabi küfre daha dayanıklılar. Bu eğitim müfredatından duydukları mutluluğu sizinle evvela Beyazıt'ta paylaşıyorlar; vuruş güçleri Öğrenciler'den daha az olsa da, uzun vadede onlardan daha çok sorun yaratıyorlar.